Leugentje om bestwil?

In een civiele procedure kennen we de waarheidsplicht. Dit houdt in dat partijen alle voor de procedure van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid moeten aanvoeren. Kortom, je mag niet liegen. Als in de procedure blijkt dat iemand gelogen heeft, kan de rechter daaraan de gevolgen verbinden die hij passend acht.


Wat is er gebeurd?
Eiseres stelde dat zij met onze cliënte een schriftelijke overeenkomst had gesloten. Hiertegen hebben wij verweer gevoerd. Cliënte had de overeenkomst niet geschreven én niet ondertekend. De rechter verzocht een schriftdeskundige om de echtheid van de overeenkomst te onderzoeken.

Uitkomst onderzoek
De deskundige kwam tot de conclusie, dat het „extreem veel waarschijnlijker was“ dat de overeenkomst door iemand anders dan cliënte was geschreven en ondertekend. De overeenkomst was vals!

Bedrog
De rechter vond dit een bijzonder ernstige schending van de waarheidsplicht. Het raakte namelijk de kern van de procedure op een beslissend punt. Als niet was komen vast te staan, dat er sprake was van valsheid in geschrifte en bedrog, dan waren de vorderingen tegen onze cliënte waarschijnlijk toegewezen.

Welk gevolg was passend?
In deze zaak vond de rechter het passend, om alle vorderingen van de eisende partij af te wijzen. Zij mocht ook geen ander bewijs meer leveren. Alle tegenvorderingen van onze cliënte werden terecht toegewezen. De rechter heeft een einde aan de procedure gemaakt.

Zodra het vonnis gepubliceerd wordt zullen wij de link delen.

Wanneer is er sprake van een gebrekkige zaak?

Wanneer u als consument bij een bedrijf iets koopt wordt u tegenover de verkoper als de ‘zwakkere partij’ gezien. Om deze reden heeft u als consument extra bescherming op grond van de wet. Deze bescherming bestaat uit een aantal rechten en plichten, aan de kant van zowel de verkoper als aan de kant van de consument. Zo hebben consumenten bijvoorbeeld sterkere rechten wanneer een zaak na de koop gebreken vertoont. Om een beroep te kunnen doen op dit recht is het natuurlijk van belang om te weten wanneer er sprake is van een gebrekkige zaak.

Artikel 7:17 van ons Burgerlijk Wetboek geeft antwoord op de vraag wanneer een zaak gebrekkig is, of in juridische termen wanneer er sprake is van non-conformiteit. In lid 1 van dit artikel staat dat een zaak gebrekkig is als deze niet aan de overeenkomst beantwoordt.

Dit is nog erg abstract en onduidelijk. In het tweede lid van dit artikel heeft de wetgever ons iets meer handvaten gegeven: er is sprake van gebrekkigheid als de zaak niet de eigenschappen heeft die de koper mocht verwachten. Hierbij moet gelet worden op de aard van de zaak en de mededelingen die door de verkoper zijn gedaan. Ook de eigenschappen die nodig zijn voor een normaal gebruik van de zaak spelen bij deze beoordeling een rol. Welke eigenschappen dit in een specifiek geval zijn, zal afhankelijk zijn van de specifieke zaak en alle overige omstandigheden van het geval. Er zal onder andere gekeken moeten worden naar de mededelingen die de verkoper heeft gedaan over de zaak, bijvoorbeeld in een advertentie van een bepaald product of tijdens het bekijken van een auto in een showroom. Maar ook de prijs en de leeftijd van een product (wel of niet tweedehands) kan bij deze  beoordeling een rol spelen.

Twijfelt u of een door u gekochte zaak gebrekkig is? Of wilt u graag weten hoe u de verkoper over uw gebrekkige zaak kan aanspreken? Twijfel dan niet te lang en neem vrijblijvend contact artikel met ons op!

Klare taal: informeer uw koper!

Over algemene voorwaarden is veel te doen. Zeker als uw bedrijf online met consumenten koopovereenkomsten sluit. Uw bedrijf zal dan mogelijk moeten voldoen aan de precontractuele informatieverplichting uit o.a. artikel 6:230m Burgerlijk Wetboek. De consumentkoper moet op een juiste wijze over haar rechten geïnformeerd worden. Doet uw bedrijf dit ook?

Voor welke overeenkomsten geldt dit?

De precontractuele informatieverplichting uit artikel 6:230m BW geldt voor overeenkomsten die op afstand worden gesloten, of overeenkomsten die buiten de normale verkoopruimte worden gesloten. We hebben het dan voornamelijk over overeenkomsten die online worden gesloten. Denk bijvoorbeeld aan de (online) verkoop van een fiets of van meubilair via een webshop.

Hoe gaat u uw klanten informeren?

U kunt uw koper in uw algemene voorwaarden informeren. Zo kunt u een beding in uw algemene voorwaarden opnemen over bijvoorbeeld het herroepingsrecht. Heeft de consument-koper de mogelijkheid om de koopovereenkomst te herroepen? Of bestaat deze mogelijkheid niet. Als de overeenkomst herroepen kan worden, dan moet u tevens opnemen binnen welke termijn herroepen kan worden. Daarnaast moet u uw koper erover informeren of er kosten zijn verbonden aan het terugsturen van het product. Let wel op dat uw algemene voorwaarden ook daadwerkelijk worden overeengekomen en van toepassing zijn.

Wat als u uw klanten niet goed informeert?

Dan loopt uw bedrijf risico. De rechter moet namelijk ambtshalve toetsen of de overeenkomst voldoet aan de precontractuele informatieverplichtingen. Heeft uw bedrijf de koper niet goed geïnformeerd? Dan kan het bijvoorbeeld zo zijn dat de termijn voor het herroepingsrecht nog niet is ingegaan. De koper kan dan, aldus bijvoorbeeld de Rechtbank Midden-Nederland, alsnog overgaan tot herroeping van de koop. 

Voldoet uw bedrijf aan de precontractuele informatieplicht? Wilt u uw algemene voorwaarden laten checken? Neem vandaag nog contact met ons op.